Prądy diadynamiczne (prądy DD) – prądy Bernarda
Prądy te powstają w wyniku prostowania prądu sinusoidalnie zmiennego. Zostały opisane
przez francuskiego dentystę P. Bernarda, który wprowadził te prądy do lecznictwa. Bernard
wyróżnił sześć rodzajów prądów diadynamicznych: DF, MF, CP, LP, RS, MM.
Prądy DF, CP, LP- działanie przeciwbólowe
DF – zmniejsza napięcie mięśniowe,
CP – zwiększa ukrwienie
CP i LP – izometryczna gimnastyka mięśniowa, przekrwienie i obniżenie napięcia, działanie
troficzne wykorzystywane w leczeniu chorób zwyrodnieniowych, zwiększa wchłanianie
wysięków i krwiaków w stanach pourazowych
RS, MM- elektrostymulacja- pobudzenie do skurczu mięśni szkieletowych- do
elektrostymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych (nieznaczne niedowłady
lub zanik z bezczynności).
Prądy TENS
Przezskórna stymulacja elektryczna nerwów jest metodą elektroterapii służącą do zwalczania
zarówno bólu ostrego i przewlekłego. Przeciwbólowe działanie TENS oparte jest na teorii
kontrolowanego przepustu rdzeniowego Walla i Melzacka, jak również na teorii endorfin.
Aby uzyskać zniesienie lub zmniejszenie bólu, musi dojść do zahamowania przewodnictwa
bodźców bólowych na poziomie nerwów obwodowych oraz na poziomie rdzenia kręgowego.
typowe wskazania do stosowania elektrostymulacji TENS:
– Bóle odcinka szyjnego kręgosłupa
– Bóle pooperacyjne
– Bóle po amputacjach
– Bóle przewlekłe mięśni i stawów
– Bóle fantomowe
– Zapalenie ścięgien
– Półpasiec
– Bóle w kręczu szyi
– Bóle po złamaniach
– Bóle w zespole łokcia tenisisty i przy zespole cieśni nadgarstka
– Inne bóle o charakterze neurogennym (uderzenia TENS lub impulsy wysokiej
częstotliwości)
– Bóle naczyniowe (szczególnie w zespole Buergera)
– Bóle menstruacyjne
– Bólach zębów (szczególnie przy powikłaniach po ekstrakcji)
– Lumbago
– Bóle przy chorobie Reymonda
– Bóle kręgosłupa
– Bóle przy porażeniach połowiczych
– Bóle reumatyczne, artretyzm
Elektrostymulacja mięśni – wykorzystywany jest tu prąd stały impulsowy (płynący z
przerwami). Elektrody umieszcza się na skórze w miejscach zwanych punktami
elektromotorycznymi. Celem zabiegu jest pobudzenie mięśni do skurczu (mięśnie kurczą się i
odpoczywają w rytm płynącego z przerwami prądu). Wykonuje się elektrostymulację mięśni
porażonych (z uszkodzonymi nerwami doprowadzającymi impulsy) jako substytut
naturalnych pobudzeń oraz zdrowych w celu wzmocnienia ich lub poprawy krążenia
obwodowego.
Działanie:
– zapobieganiu lub hamowaniu spazmu mięśniowego,
– reedukacji utraconej funkcji mięśnia,
– utrzymaniu lub zwiększeniu zakresu ruchu w stawach,
– zabezpieczeniu przed atrofią,
– zwiększeniu krążenia lokalnego krwi,
– jako pozabiegowe zapobieganie zakrzepicy poprzez stymulację mięśni podudzia,
– w treningu sportowym: podczas rozgrzewki, w ćwiczeniach siłowych,
szybkościowych, wytrzymałościowych, oporowych, czy podczas regeneracji w
ramach rehabilitacji po kontuzjach.
– w ćwiczeniach mięśni Kegla, np. w terapii nietrzymania moczu.
Prądy Kotza – rosyjska stymulacja
Prądy Kotza są prądami średniej częstotliwości, modulowanymi w małą częstotliwość.
Prądy te służą do stymulacji mięśni w zaniku prostym oraz mięśni u sportowców w celu
zwiększenia ich siły i masy mięśniowej.
Prądy Träberta (Ultra Reiz)
Cechą prądu Träberta jest silne działanie przeciwbólowe, które opiera się głównie na
teorii bramki kontrolnej Walla i Melzaca. Podczas swojego przepływu prąd Träberta
powoduję drżenie mięśni, wibrację, zmniejszając ich napięcie, co dodatkowo zwiększa
efekt przeciwbólowy.
Ogólne przeciwwskazania do elektroterapii:
– pacjenci z wszczepionymi urządzeniami elektronicznymi (np. rozrusznikiem serca) –
zabiegi na tułowiu i klatce piersiowej
– pacjenci z wszczepionymi implantami (np. endoprotezy, śruby kostne) powinni być
konsultowani przez lekarza przed rozpoczęciem zabiegów
– infekcje i procesy zapalne w stanie ostrym
– zakrzepowe zapalenie żył
– zagrożenie zatorem
– choroby z możliwością krwawień
– ciąża (rejon brzucha i dolnego odcinka kręgosłupa)
– zaburzenia czucia
– ból o nieznanej etiologii
– aktywny nowotwór w obszarze leczenia
– aktywna gruźlicaoby przebiegające z gorączką
– powierzchowne implanty metalowe – zachować szczególną ostrożność
– miażdżyca zarostowa tętnic w okresie II b-IV wg. Fontaine’a
– zmiany skórne w miejscu przyłożenia elektrod
– przypadki, w których skóra nie może być zwilżana