Laseroterapia

Laseroterapia – leczenie niskoenergetycznym laserem biostymulacyjnym jest
nowoczesną metodą fizykalną polegającą na dostarczeniu do wybranego miejsca organizmu
ludzkiego energii w postaci światła. Ma ona wykorzystywać bezpośrednie działanie na
procesy tkankowe bez ich uszkodzenia. Do biostymulacji używa się promieniowania
laserowego z zakresu podczerwieni i czerwieni, ponieważ ono najgłębiej przenika do tkanek.

Działanie biologiczne:
– wydzielanie endorfin
– zwiększenie syntezy kolagenu, białek, oraz RNA
– zmiany w potencjale błony komórkowej
– zmiany w wydzielaniu neuroprzekaźników
– usprawnienie dysocjacji hemoglobiny ( co wpływa korzystnie na zaopatrzenie tkanek
w tlen)
– zwiększenie fagocytozy, syntezy ATP oraz prostaglandyn
– poprawienie ukrwienia i odżywienia tkanek
– przyspieszenie tworzenie kostniny
– działanie przeciw bólowe
– działanie przeciw zapalne
– działanie przeciw bakteryjne
– regenerujące dla komórek i naczyń krwionośnych

Wskazania:
– zmiany zwyrodnieniowe stawów
kończyn i stawów kręgosłupa
– stany zapalne ścięgien, pochewek
ścięgnistych i kaletek stawowych
– obrzęki
– zespół bolesnego barku
– zespół łokcia tenisisty, golfisty
– zespoły bólowe kręgosłupa
– stany pourazowe
– stany zapalne nerwów
– utrudniony zrost kostny
– trudno gojące się rany
– RZS
– ZZSK
– ostroga piętowa

Przeciwwskazania:
– choroba nowotworowa
– ciąża
– menstruacja
– epilepsja
– choroby przebiegające z gorączką
– stany uczuleń na światło
– nie wyrównana cukrzyca
– nadczynność gruczołów dokrewnych
– naświetlanie okolic oczodołów i gałek
ocznych

Magnetoterapia

Magnetoterapia – to nowoczesna metoda fizykalna stosowana w leczeniu,
rehabilitacji i odnowie biologicznej. Do wytworzenia pola magnetycznego wykorzystuje
się magnesy lub specjalne urządzenia.
Magnetoterapia polega na ekspozycji całego ciała lub jego części w polu magnetycznym o
wyższej indukcji pola niż w magnetostymulacji. Pole magnetyczne jest tu czynnikiem
zewnętrznym przenikającym przez organizm człowieka zmieniając funkcje biologiczne
tkanek i mobilizując procesy odpornościowe i regeneracyjne. Jest to metoda nietermiczna
wykonywana przez ubranie, gips, bandaże itd.

DZIAŁANIE:
– pobudza procesy oddychania komórkowego
– pobudza regenerację tkanek
– usprawnia krążenie obwodowe krwi
– powoduje lepsze zaopatrzenie tkanek w tlen
– wzmaga tworzenie kostniny
– przyspiesza resorpcję krwiaków i obrzęków pourazowych
– uśmierza ból
– hamuje zmiany degeneracyjne w stawach
– polepsza metabolizm tkanki nerwowej
– zmniejsza napięcie naczyń mózgowych
– pobudza reaktywność immunologiczną
– zapobiega stanom zapalnym

WSKAZANIA:
– zmiany zwyrodnieniowe stawów, kręgosłupa i kończyn
– reumatoidalne zapalenie stawów ( RZS )
– zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa ( ZZSK )
– osteoporoza
– zespół Sudecka
– stany pourazowe: złamania, skręcenia, zwichnięcia, stłuczenia ( czas gojenia o około
35% krótszy )
– stany pooperacyjne, po zespoleniach śrubami i gwoździami
– zaburzenia krążenia krwi i limfy
– migreny
– oparzenia i odleżyny
– zranienia i owrzodzenia
– przewlekłe i ostre, niebakteryjne stany zapalne narządu ruchu
– zapalenia torebek ścięgnistych, torebek maziowych, stawów, ścięgien i ich
przyczepów
– uszkodzenia wymagające gojenia i regeneracji
– blizny orne z keloidem, blizny pozawałowe i pourazowe w mózgowiu i sercu
– zespoły bólowe ostre i przewlekłe
– zaburzenia ukrwienia narządów głowy (oczu, mózgowia), serca, z objawami
dławicowymi i zaburzeniami rytmu serca

PRZECIWWSKAZANIA:
– czynna gruźlica płuc
– choroba nowotworowa
– ciąża
– młodzieńcza cukrzyca
– krwawienie z przewodu pokarmowego
– ostra niewydolność wieńcowa i niestabilna dusznica bolesna
– obecność elektronicznych implantów
– stany po przeszczepach
– ostre i przewlekłe choroby zakaźne
– ciężkie infekcje pochodzenia wirusowego, bakteryjnego i grzybicowego
– choroba wieńcowa
– niewydolność nerek

Ultradzwięki

Ultradźwięki to fale akustyczne o częstotliwości wyższej niż słyszalność ucha
ludzkiego. Drgania są generowane przez przetwornik ultradźwiękowy. Do terapii
stosujemy fale ciągłe lub impulsowe emitowane w określonym czasie, o odpowiedniej
mocy mierzonej w watach, co nazywamy mocą akustyczną. Jednym z najistotniejszych
efektów towarzyszących oddziaływaniu fali drgań na organizm jest wywołane przez nią
ciśnienie. Owe wahania ciśnienia są główną składową mechanizmu leczniczego działania
ultradźwiękami. Efekt ten nazywa się mikromasażem tkanek. Ponadto ultradźwięki dają
efekt cieplny ( największy w tkance nerwowej i na granicy zmian struktur tkankowych )
oraz fizykochemiczny.

DZIAŁANIE:
– przeciwbólowe
– zmniejszenie napięcia mięśni
– rozszerzenie naczyń krwionośnych
– powstawanie związków aktywnych biologicznie
– hamowanie procesów zapalnych
– hamowanie układu współczulnego
– przyspieszenie wchłaniania tkankowego
– wyzwalanie substancji histaminopobnych
– wzmożenie przepuszczalności błon komórkowych
– pobudzenie przemiany materii i oddychania tkankowego
– oraz takie jakie jest działanie zastosowanego żelu

WSKAZANIA:
– przewlekłe i podostre stany zapalne stawów i okolic okołostawowych
– dolegliwości bólowe związane z chorobą zwyrodnieniową odcinka kręgosłupa
szyjnego
– bóle pleców i krzyża
– rwa kulszowa
– zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych, kolanowych, stóp i rąk
– zespół bolesnego barku
– łokieć tenisisty
– ostrogi kości piętowej
– nerwoból nerwu trójdzielnego
– przykurcz Dupuytrena
– blizny
– coxartroza

PRZECIWWSKAZANIA:
– nowotwory
– zaburzenia rytmu serca i choroba wieńcowa
– niewydolność krążenia
– czynna gruźlica płuc
– padaczka
– choroba nowotworowa
– ciąża
– skazy krwotoczne
– wszczepienie rozrusznika serca
– choroby naczyń obwodowych
– ostre objawy zapalne
– obecność ciał metalicznych w tkankach
– stany gorączkowe
– nie zakończony wzrost kości
– przebyta lub zakończona rentgenoterapia
– zmiany skórne, szczególnie w przebiegu chorób zakaźnych
– schorzenia nefrologiczne i urologiczne
– nerwica wegetatywna zaawansowana

Fonoforeza to zabieg ultradźwiękowy gdzie substancją sprzęgającą jest żel
przeciwbólowy lub przeciwzapalny.

Światłoterapia (Sollux)

SOLLUX to naświetlanie promieniami podczerwonymi. Powoduje przyjemne odczucie
ciepła naświetlanej powierzchni. Można stosować filtr niebieski lub czerwony, który
ogranicza zakres działania promieni podczerwonych. Zabieg często stosowany jest jako
przygotowanie do masażu, elektroterapii czy ćwiczeń ruchowych.
Odległość promiennika od miejsca zabiegu zależy od wielkości powierzchni i wynosi 20cm
do 100cm. Czas zabiegu 10-20 min.

DZIAŁANIE:
– Rozszerzenie naczyń włosowatych
– Zwiększenie przepływu krwi tętniczej przez tkanki
– Zmniejszenie napięcia mięśni
– Podwyższenie progu odczuwania bólu
– Wzmożenie przemiany materii
– Pobudzenie receptorów cieplnych skóry
– Prawo Dastre-Morata

WSKAZANIA:
– Przewlekłe i podostre stany zapalne stawów i okolic okołostawowych
– Nerwobóle
– Zespoły bólowe
– Stany po przebytym zapaleniu skóry i tkanek miękkich pochodzenia bakteryjnego

PRZECIWWSKAZANIA:
– Niewydolność krążenia
– Nadciśnienie tętnicze
– Choroba nowotworowa
– Czynna gruźlica płuc
– Stany zapalne narządów miąższowych
– Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy w okresie zaostrzenia
– Padaczka
– Zaburzenia wydzielania potu

Elektroterapia

Elektroterapia to dziedzina fizykoterapii wykorzystujący przepływ prądu jako bodziec
leczniczy. Celem elektroterapii jest poprawa ukrwienia, zmniejszenie napięcia mięśni,
przyspieszenie wchłaniania obrzęków i wysięków śródstawowych, złagodzenie bólu i
poprawienie ukrwienia stymulowanej tkanki. Leczenie objawów schorzeń m.in. układu ruchu
i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów leczniczych, w którym wykorzystuje
się do zabiegów prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe
małej i średniej częstotliwości.

W ramach elektroterapii wykonywane są następujące zabiegi:
– galwanizacja
– jonoforeza
– elektrostymulacja
– prądy diadynamiczne
– przezskórna stymulacja elektryczna nerwów TENS
– prądy Träberta
– prądy interferencyjne
– prądy Kotza

Galwanizacja – jest zabiegiem elektroleczniczym, w trakcie którego wykorzystuje się
działanie prądu stałego (galwanicznego) na organizm człowieka.

DZIAŁANIE:
– zwiększa ukrwienie
– zwiększa pobudliwość układu nerwowo – mięśniowego
– zmniejsza napięcie mięśni
– zmniejsza obrzęki
– przyspiesza proces gojenia się ran
– stymuluje rozrost kości
– uśmierza ból
– powoduje miejscowe wprowadzenie leku (jonoforeza)

Jonofreza

Jonoforeza lub Jontoforeza to zabieg elektroleczniczy, który łączy w sobie działanie prądu
stałego z działaniem naniesionego na powierzchnię skóry preparatu (leku). Polega więc na
wprowadzeniu przez skórę jonów substancji leczniczych z wykorzystaniem prądu stałego.

DZIAŁANIE:
– miejscowe znieczulenie
– uśmierzenie bólu neurogennego
– miejscowe działanie przeciwzapalne
– rozmiękczenie blizn
– zmniejszenie potliwości
– rozszerzenie naczyń krwionośnych
– zwężenie naczyń krwionośnych
– zmniejszenie obrzęku

Prądy interferencyjne (wg NEMECKA) – powstają w wyniku nakładania się dwóch prądów
sinusoidalnych średniej częstotliwości, niezmodulowanych, o nieznacznie różniących się
częstotliwościach, najczęściej wynoszących 4000 i 3900 Hz lub 4000 i 4100 Hz. W skutek
interferencji zachodzącej w tkankach następuje modulacja amplitudy i w jej wyniku powstają
impulsy małej częstotliwości.

DZIAŁANIE:
– przeciwbólowe
– pobudza do skurczu mięśnie szkieletowe
– zmniejsza napięcie nerwów współczulnych
– powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i poprawę krążenia
– poprawia odżywianie tkanek
– obniża napięcie mięśni lub pobudza ( w zależności od częstotliwości)

Prądy diadynamiczne (prądy DD) – prądy Bernarda

Prądy diadynamiczne (prądy DD) – prądy Bernarda
Prądy te powstają w wyniku prostowania prądu sinusoidalnie zmiennego. Zostały opisane
przez francuskiego dentystę P. Bernarda, który wprowadził te prądy do lecznictwa. Bernard
wyróżnił sześć rodzajów prądów diadynamicznych: DF, MF, CP, LP, RS, MM.

Prądy DF, CP, LP- działanie przeciwbólowe

DF – zmniejsza napięcie mięśniowe,

CP – zwiększa ukrwienie

CP i LP – izometryczna gimnastyka mięśniowa, przekrwienie i obniżenie napięcia, działanie
troficzne wykorzystywane w leczeniu chorób zwyrodnieniowych, zwiększa wchłanianie
wysięków i krwiaków w stanach pourazowych

RS, MM- elektrostymulacja- pobudzenie do skurczu mięśni szkieletowych- do
elektrostymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych (nieznaczne niedowłady
lub zanik z bezczynności).

Prądy TENS
Przezskórna stymulacja elektryczna nerwów jest metodą elektroterapii służącą do zwalczania
zarówno bólu ostrego i przewlekłego. Przeciwbólowe działanie TENS oparte jest na teorii
kontrolowanego przepustu rdzeniowego Walla i Melzacka, jak również na teorii endorfin.
Aby uzyskać zniesienie lub zmniejszenie bólu, musi dojść do zahamowania przewodnictwa
bodźców bólowych na poziomie nerwów obwodowych oraz na poziomie rdzenia kręgowego.

typowe wskazania do stosowania elektrostymulacji TENS:
– Bóle odcinka szyjnego kręgosłupa
– Bóle pooperacyjne
– Bóle po amputacjach
– Bóle przewlekłe mięśni i stawów
– Bóle fantomowe
– Zapalenie ścięgien
– Półpasiec
– Bóle w kręczu szyi
– Bóle po złamaniach
– Bóle w zespole łokcia tenisisty i przy zespole cieśni nadgarstka
– Inne bóle o charakterze neurogennym (uderzenia TENS lub impulsy wysokiej
częstotliwości)
– Bóle naczyniowe (szczególnie w zespole Buergera)
–  Bóle menstruacyjne
– Bólach zębów (szczególnie przy powikłaniach po ekstrakcji)
– Lumbago
– Bóle przy chorobie Reymonda
– Bóle kręgosłupa
– Bóle przy porażeniach połowiczych
– Bóle reumatyczne, artretyzm

Elektrostymulacja mięśni – wykorzystywany jest tu prąd stały impulsowy (płynący z
przerwami). Elektrody umieszcza się na skórze w miejscach zwanych punktami
elektromotorycznymi. Celem zabiegu jest pobudzenie mięśni do skurczu (mięśnie kurczą się i
odpoczywają w rytm płynącego z przerwami prądu). Wykonuje się elektrostymulację mięśni
porażonych (z uszkodzonymi nerwami doprowadzającymi impulsy) jako substytut
naturalnych pobudzeń oraz zdrowych w celu wzmocnienia ich lub poprawy krążenia
obwodowego.

Działanie:
– zapobieganiu lub hamowaniu spazmu mięśniowego,
– reedukacji utraconej funkcji mięśnia,
– utrzymaniu lub zwiększeniu zakresu ruchu w stawach,
– zabezpieczeniu przed atrofią,
– zwiększeniu krążenia lokalnego krwi,
– jako pozabiegowe zapobieganie zakrzepicy poprzez stymulację mięśni podudzia,
– w treningu sportowym: podczas rozgrzewki, w ćwiczeniach siłowych,

szybkościowych, wytrzymałościowych, oporowych, czy podczas regeneracji w

ramach rehabilitacji po kontuzjach.
– w ćwiczeniach mięśni Kegla, np. w terapii nietrzymania moczu.

Prądy Kotza – rosyjska stymulacja
Prądy Kotza są prądami średniej częstotliwości, modulowanymi w małą częstotliwość.
Prądy te służą do stymulacji mięśni w zaniku prostym oraz mięśni u sportowców w celu
zwiększenia ich siły i masy mięśniowej.

Prądy Träberta (Ultra Reiz)
Cechą prądu Träberta jest silne działanie przeciwbólowe, które opiera się głównie na
teorii bramki kontrolnej Walla i Melzaca. Podczas swojego przepływu prąd Träberta
powoduję drżenie mięśni, wibrację, zmniejszając ich napięcie, co dodatkowo zwiększa
efekt przeciwbólowy.

Ogólne przeciwwskazania do elektroterapii:
– pacjenci z wszczepionymi urządzeniami elektronicznymi (np. rozrusznikiem serca) –
zabiegi na tułowiu i klatce piersiowej
– pacjenci z wszczepionymi implantami (np. endoprotezy, śruby kostne) powinni być
konsultowani przez lekarza przed rozpoczęciem zabiegów
– infekcje i procesy zapalne w stanie ostrym
– zakrzepowe zapalenie żył
– zagrożenie zatorem
– choroby z możliwością krwawień
– ciąża (rejon brzucha i dolnego odcinka kręgosłupa)
– zaburzenia czucia
– ból o nieznanej etiologii
– aktywny nowotwór w obszarze leczenia
– aktywna gruźlicaoby przebiegające z gorączką
– powierzchowne implanty metalowe – zachować szczególną ostrożność
– miażdżyca zarostowa tętnic w okresie II b-IV wg. Fontaine’a
– zmiany skórne w miejscu przyłożenia elektrod
– przypadki, w których skóra nie może być zwilżana

Aquavibron

Aquavibron – jest to suchy masaż wykonywany aparatem z drgającą membraną.
Membranę wprowadza w drgania przepływająca pod ciśnieniem przez aparat woda. Działanie
aquavibronu i skutek terapeutyczny jest podobny do masażu klasycznego .

WSKAZANIA:
– nerwice,
– stany wyczerpania psychicznego,
– nerwobóle, w szczególności nerwu kulszowego,
– gościec stawowy i tkanek miękkich,
– przewlekłe schorzenia dróg oddechowych,
– zaburzenia ukrwienia obwodowego,
– stany po złamaniach,
– zespoły bólowe kręgosłupa,

PRZECIWWSKAZANIA:
– zmiany skórne,
– świeże blizny, bądź świeże powierzchowne uszkodzenia skóry,
– kruchość naczyń włosowatych, świeże wybroczyny,
– nie wolno masować bezpośrednio żylaków,
– zabiegu nie należy wykonywać u chorych gorączkujących,

EFEKT TERAPEUTYCZNY:
– działa uspakajająco i relaksująco,
– powoduje zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi
– powoduje przekrwienie skóry poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych.

Krioterapia
Krioterapia miejscowa, czyli leczenie zimnem, polega na obniżeniu temperatury
tkanek. Celem krioterapii jest obniżenie temp. skóry i tkanek głębiej położonych, a tym
samym spowodowanie przekrwienia głębokiego okolicy poddanej zabiegowi. Krioterapia
działa głównie przeciwbólowo i przekrwiennie. Pod wpływem działania niskich temp.
naczynia krwionośne powierzchowne zmniejszają swoją średnicę, jednocześnie swoją
średnicę zwiększają naczynia krwionośne głębokie. Dzięki temu mechanizmowi uzyskujemy
przekrwienie struktur głęboko ułożonych. Taki stan utrzymuje się w danej okolicy około 4
godz.

DZIAŁANIE:
– Ograniczenie krążenia w danym miejscu
– Zwolnienie metabolizmu
– Zmniejszenie napięcia mięśni i zmniejszenie bólu poprzez uruchomienie wewnętrznej
reakcji przeciwbólowej
– Poprawa ukrwienia i przyswajania tlenu w tkankach
– Pobudzenie receptorów zimna
– Zmniejszenie aktywności receptorów ciepła
– Powstawanie zmian naczynioruchowych
– Zahamowanie stanu zapalnego
– Zmniejszenie lub ustąpienie obrzęków

WSKAZANIA:
– stany po urazach i przeciążeniach
– ostre zapalenia tkanek
– obrzęki po urazach
– reumatoidalne zapalenia stawów
– stany bólowe
– nerwobóle nerwów obwodowych
– zespoły bólowe rwy kulszowej i ramiennej
– przeciążeniowe odczyny zapalne stawów
– łuszczycowe zapalenie stawów

PRZECIWWSKAZANIA:
– nadwrażliwość na zimno
– choroby, w których zimno jest czynnikiem wywoławczym np. hemoglobinuria
– zespół Raynauda
– zespół Sudecka
– zmiany skóry popromienne
– zapalenie miedniczek nerkowych
– osłabienia
– odmroziny